ازجمله این طرح‌ها افزایش مرخصی زایمان مادران از 6ماه به 9ماه و بیمه اجتماعی زنان خانه‌دار است. رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس در این‌باره گفت: اجرای افزایش مرخصی زایمان مادران از 6ماه به 9ماه بار مالی زیادی برای دولت دارد و اجرایی شدن آن نیازمند تأمین بودجه است.
عبدالرضا عزیزی افزود: برخی از طرح‌هایی که مطرح می‌شود متأسفانه به‌دلیل نداشتن بودجه مناسب اجرایی نمی‌شود و یکی دیگر از این طرح‌ها بیمه زنان خانه‌دار است که هم‌اکنون به‌دلیل نداشتن بودجه اجرایی نمی‌شود و امیدواریم در بودجه 93منابع مالی مورد نیاز برای اجرایی شدن آن درنظر گرفته شود.
او توضیح داد: طرح افزایش مرخصی زایمان زنان شاغل از 6ماه به 9ماه که در دوران دولت دهم و در راستای سیاست‌های کلان نظام جمهوری اسلامی ایران برای افزایش جمعیت تصویب و ابلاغ شده بود و پس از روی کار آمدن دولت یازدهم متوقف شد اما با بخشنامه اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور بار دیگر اجرایی شدن آن مطرح شد که متأسفانه تا‌کنون خبری از اجرایی شدن آن نیست و از سوی دیگر بیمه تأمین اجتماعی اجرای افزایش مرخصی زایمان را مشروط به گرفتن مصوبه جدید از هیأت دولت کرده است تا منابع مالی آن تأمین شود.
افزایش مرخصی زایمان زنان شاغل به 9ماه براساس تبصره 2ماده واحده قانون اصلاح قوانین تنظیم جمعیت و خانواده خرداد‌ماه در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید و به‌عنوان قانون از سوی دولت ابلاغ شد، اما با روی کار آمدن دولت یازدهم و برای جلوگیری از اجرای مصوبات مغایر با قانون، اسحاق جهانگیری، دستور لغو مصوبات 3ماه آخر دولت دهم را صادر کرد که مصوبه افزایش مرخصی زایمان نیز شامل این تصمیم‌گیری شد، با لغو این تصمیم از سوی جهانگیری، افزایش مرخصی زایمان به 9ماه باردیگر اجرایی شد اما سازمان‌ها به‌دلیل نداشتن بودجه از اجرای آن سر باز می‌زنند.
بیمه زنان خانه‌دار
بیمه زنان خانه‌دار با هدف کمک به این زنان در جهت کاهش آسیب‌پذیری آنها در برابر حوادث و مصایب احتمالی زندگی از سال 80در دستور کار دولت وقت قرار گرفت و دولت بودجه‌ای برای کمک به زنان در زمینه بیمه درنظر گرفت تا این طرح در سال 82کلید بخورد. با این بودجه زنان 20تا 60ساله 6استان کشور به‌صورت آزمایشی تحت پوشش بیمه زنان خانه‌دار قرار گرفتند، سهم زنان شرکت‌کننده در این طرح پرداخت ماهانه 5هزار تومان به‌عنوان سهم مشارکت در بیمه بود و مابقی حق بیمه از محل بودجه‌ای که دولت درنظر گرفته بود پرداخت شد. تا سال87 اوضاع به همین منوال بود و سازمان بهزیستی هم متولی اجرای این طرح بود اما ناگهان در این سال سازمان بهزیستی اعلام کرد که طرح بیمه زنان خانه‌دار لغو شده‌است.
دولت برای بیمه زنان خانه‌دار در شکل جدید تلاش کرد تا سازمان تأمین اجتماعی را در این معادله وارد کند، اما کارشناسان و مدیران این سازمان هم به‌گونه‌ای قوانینی در این زمینه وضع کردند که هیچ مسئولیت مالی خاصی متوجه سازمان نشود و زنان خانه‌دار به‌عنوان بیمه حرف و مشاغل آزاد تحت پوشش قرار گیرند.
تلاش‌های بیهوده
کاری که به نتیجه نرسد و فقط به گفتن و طرح نوشتن و خبر منتشر کردن ختم شود مسلما اثری نیز نخواهد داشت. دولت نهم و دهم اگر چه طرح‌هایی برای زنان مصوب کردند اما این طرح‌ها نتیجه عملی برای زنان در بر نداشت. بیمه زنان خانه‌دار که از سال 87هرازگاهی تیتری از اخبار را به‌خود اختصاص می‌داد اما با گذشت 5سال بی‌نتیجه و مملو از هیاهو بر جای ماند. افزایش مرخصی زایمان نیز مدت‌ها در صدر اخبار بود اما عملا بی‌نتیجه و عقیم ماند.
